Donderdag gingen we voor het eerst met de lokale bus. Het verkeer hier is echt verschrikkelijk in vergelijking met Nederland. Toen ik met de transfer van het vliegveld naar het vrijwilligershuis in Kandy ging, was ik de hele rit bang. Ik had ook nog eens geen riem, dus dat maakte het alleen maar erger. Het busje reed hard, maar niet heel hard, want dat kan hier niet. Dan werd er heel hard geremd en erg vaak getoeterd. Ik schrok me telkens rot en was echt bang dat ik tijdens die rit dood zou gaan. Maar dat is dus niet gebeurd. Inmiddels ben ik wel een beetje gewend aan het verkeer hier, maar de lokale bus was wel weer iets nieuws. De vorige dagen gingen we overal met ons privébusje heen. Nu pas waardeer ik dat busje enorm, want de lokale bus is heel anders. We moesten staan, want alle plekken waren bezet. De bus remt hard en trekt schokkend op, dus staand was dat een hele uitdaging. We gingen naar een grote tempel en offerden bloemen, die bloemen liet ik vallen vlak nadat ik ze gekocht had. Dat was ongemakkelijk, ik wilde het gewoon oprapen, maar dat was dus echt niet de bedoeling; ik kreeg nieuwe. De tempel was mooi en groot en interessant. Na de tempel gingen we met de TukTuk naar de houtfabriek, die houtfabriek was wel oké, maar over de TukTuk was ik erg enthousiast. Er zijn hier zooo veel TukTuks, dus ik was blij dat ik eindelijk in eentje zat, het voelde een beetje als een attractie. Na de houtfabriek gingen we door naar de batikfabriek, dat was ook wel leuk om te zien. Na de batikfabriek hadden we ‘vrije tijd’, dat was leuk. We gingen naar Kandy en daar met alle meiden lunchen. Ik had heerlijke niet pittige noodles. Daarna gingen we wat rondlopen in Kandy, we gingen onder andere naar de lokale markt. Daar was heerlijk fruit en ik kocht wat souvenirs. Toen werd het tijd om terug naar het vrijwilligershuis te gaan, maar hoe..? We zochten de bus, dit duurde wel een uur, we hebben heel veel rondgelopen, gezocht en gevraagd. Uiteindelijk hadden we de bus gevonden, die bleek dichtbij het winkelcentrum te zijn, dus we waren in het begin al heel dichtbij. Nu we in de bus zaten, moesten we nog op het juiste moment uit zien te stappen. Ik had geen idee, maar de andere meiden gelukkig wel, en zo kwamen we toch nog veilig terug.

Vrijdag gingen we naar een boeddhistische tempel. Die was heel hoog, dus we moesten flink omhoog lopen, dat was best wel zwaar. De tempel was mooi en vooral het uitzicht was goed. We kregen daar thee en een soort armbandje dat iets betekent van een monnik. Daarna gingen we door naar een hindoeïstische tempel. Daar offerden we fruit, en daarna aten we dat op. Dat was vreemd, maar blijkbaar is het zo dat de goden het fruit al genomen hebben en dat het extra goed is om het daarna te eten, want de goden zijn erbij geweest ofzo. Nou goed, ik was in ieder geval blij dat we dat fruit lekker konden gaan eten. Daarna gingen we naar een massage. De massage was een beetje pijnlijk, want ik ben verbrand op m’n hoofd, en de hoofdmassage was nogal hard…
Na de massage gingen we terug naar het vrijwilligershuis en daar plannen voor het weekend maken.